Top 14 Led Zeppelin-nummers: gerangschikt van 14 tot 1

14. Trampled Under Foot (1975, Physical Graffiti)

Dit nummer is funky, snel en vol zelfvertrouwen en laat de liefde van de band voor groove goed naar voren komen. De clavinet van John Paul Jones staat centraal en zorgt voor een meeslepend, aanstekelijk ritme dat doet denken aan de funkinovaties van Stevie Wonder. De autometaforen in de tekst voegen een brutale, sensuele laag toe aan dit dansbare rocknummer.

13. Over the Hills and Far Away (1973, Houses of the Holy)

Dit nummer is een prachtige mix van akoestische melodieën en elektrische riffs en illustreert de dubbele aard van Led Zeppelin. Het is zowel teder als stoer: het begint als een folkballade en bloeit uit tot een volwaardige rocknummer. Door de dynamische arrangementen en optimistische teksten is het nummer al jarenlang een favoriet bij fans.

12. Dazed and Confused (1969, Led Zeppelin I)

Zwaar, somber en hypnotiserend – ‘Dazed and Confused’ was een vroeg teken van het experimentele karakter van de band. Jimmy Page’s vioolbooggitaarsolo creëerde griezelige soundscapes die nog nooit eerder in de rock waren gehoord. Dit donkere bluesanthem werd een hoeksteen van hun explosieve liveoptredens.

11. No Quarter (1973, Houses of the Holy)

Deze beklijvende, stemmige compositie valt op door zijn huiveringwekkende sfeer en etherische keyboards van John Paul Jones. Het nummer creëert een dromerig landschap dat de luisteraar meesleept in zijn schaduwen. De langzaam opbouwende intensiteit en poëtische mysterie maken het tot een van hun meest unieke en ondergewaardeerde meesterwerken.

10. The Rain Song (1973, Houses of the Holy)

The Rain Song is een weelderige en emotionele ballad, waarin Zeppelin zich van zijn meest delicate kant laat zien. De orkestrale textuur en open stemming vormen een rustgevend contrast met hun zwaardere werk. Het nummer bloeit geleidelijk open met romantische lyriek en dynamische crescendo’s, waarmee de band zijn uitzonderlijke bereik laat horen.

9. Babe I’m Gonna Leave You (1969, Led Zeppelin I)

Dit nummer, een van hun vroegste emotionele epossen, geeft uitdrukking aan de pijn en besluiteloosheid van liefdesverdriet. Het schakelt over van zachte akoestische passages naar donderende elektrische klanken en laat het talent van de band voor dramatische spanning goed tot zijn recht komen. De gekwelde zang van Plant is hier bijzonder onvergetelijk.

8. Achilles Last Stand (1976, Presence)

Achilles Last Stand, een galopperende, monumentale rocksaga, is het meest progressieve en ambitieuze nummer van Led Zeppelin. De gelaagde gitaarpartijen en het furieuze drumwerk van Bonham creëren een muur van geluid. Het is een episch verhaal over mythologie, reizen en overleven.

7. Immigrant Song (1970, Led Zeppelin III)

Met een schreeuw die iconisch is geworden, voelt dit korte en furieuze nummer aan als een Viking die ten strijde trekt. De teksten van Plant, geïnspireerd door de Noorse mythologie, geven het een episch gevoel, terwijl de meedogenloze riff en het stuwende ritme het tot een tijdloos anthem van rauwe energie maken.

6. Since I’ve Been Loving You (1970, Led Zeppelin III)

Een van de beste bluesoptredens in de rockgeschiedenis. De gitaar van Page huilt en brult, terwijl Plant zijn ziel in elke noot legt. Dit nummer bewijst de diepe wortels van de band in de traditionele blues, uitgevoerd met overweldigende emotie en precisie.

5. Black Dog (1971, Led Zeppelin IV)

De iconische stop-start riff en Plant’s sensuele uithalen maken “Black Dog” tot een typisch hardrocknummer. Het complexe ritme en de onverschrokken branie weerspiegelen het zelfvertrouwen van de band op het hoogtepunt van hun creatieve vermogens. Het is agressief, slim en onvergetelijk.

4. When the Levee Breaks (1971, Led Zeppelin IV)

Deze overweldigend zware en sfeervolle blues-krachtpatser wordt gedragen door Bonhams donderende drumbeat, die vaak wordt gesampled in moderne muziek. Het nummer roept een apocalyptische sfeer op met zijn echoënde productie en treurige mondharmonica.

3. Kashmir (1975, Physical Graffiti)

Kashmir is episch qua omvang en visie en combineert oosterse melodieën met de kracht van hardrock. De orkestratie, hypnotiserende riffs en mystieke teksten maken het tot een transcendente ervaring. Het is niet zomaar een nummer, het is een odyssee. Page beschouwde het als een van de grootste prestaties van de band.

2. Whole Lotta Love (1969, Led Zeppelin II)

Whole Lotta Love is een bepalend moment in de rockgeschiedenis: primair, verleidelijk en revolutionair. Die riff, die breakdown, die solo – het is een blauwdruk voor hardrock en heavy metal. Het nummer bracht Led Zeppelin in de mainstream en versterkte hun legendarische status.

1. Stairway to Heaven (1971, Led Zeppelin IV)

Er is een reden waarom dit nummer vaak het beste rocknummer aller tijden wordt genoemd. Van de delicate opening tot het vurige crescendo is ‘Stairway to Heaven’ een reis vol spirituele verlangens, muzikaal meesterschap en mysterieuze teksten. De gitaarsolo van Page, de zang van Plant en de geleidelijke opbouw van het nummer hebben ervoor gezorgd dat het tijdloos is geworden. Het is niet alleen het beste nummer van Led Zeppelin, het is een cultureel monument.