Elastica: de scherpste kant van Britpop met punkgeest
Elastica was een Britse alternatieve rockband die in 1992 in Londen werd opgericht. Ze staan vooral bekend om hun strakke, punk-geïnspireerde geluid, hun gevatte humor en hun rol als een van de meest charismatische en originele bands van het Britpop-tijdperk. Onder leiding van Justine Frischmann bracht Elastica korte, pittige nummers met veel haakjes die sterk leunden op post-punk, new wave en art punk iconen zoals Wire, The Stranglers en Blondie, maarmet een duidelijke jaren ’90 branie.
Hoewel ze maar kort aan de top stonden, was hun impact enorm. Elastica bood een vrouwelijke tegenhanger in de overweldigend mannelijke Britpopscene en hun titelloze debuutalbum blijft een mijlpaal in de Britse muziek van de jaren 90.
Elastiek. Oprichting en achtergrond
- Opgericht: 1992, Londen
- Frontvrouw: Justine Frischmann – Gitaar, zang, songwriter
- Oorspronkelijke leden:
Justine Frischmann was eerder een van de oprichters van Suede, maar vertrok al voor hun debuut om haar eigen visie na te streven. Met Elastica wilde ze haar liefde voor punk minimalisme en pop directheid samensmelten in iets snels, fris en uitdagend cool.
Elastica. Muzikale stijl
Het geluid van Elastica kan worden gedefinieerd door:
- Korte, krachtige nummers – de meeste nummers minder dan drie minuten
- Choppy gitaarriffs, beïnvloed door punk en post-punk
- Droge, ironische teksten die seks, relaties, verveling en het stadsleven onderzoeken
- Ritmische urgentie, vaak vergeleken met Wire en The Fall
- Af en toe een knipoog naar new wave en synthpop in latere werken
Hun muziek voelt slank, slim en moeiteloos stijlvol, en vangt de ontevreden energie van de Londense jeugd uit de jaren 90.
Doorbraak: Elastica (1995)
Hun debuutalbum Elastica was een enorm kritisch en commercieel succes:
- UK Albums Chart: Nr. 1
- US Billboard 200: Top 70 (zeldzaam voor Britpop in die tijd)
- In die tijd werd het het snelst verkopende debuutalbum in de geschiedenis van het Verenigd Koninkrijk.
Hoogtepunten:
- “Connection” – Hun grootste internationale hit; gedreven door een schokkerige synthriff en sardonische teksten.
- “Stotteren” – Een korte, vlijmscherpe explosie over seksuele frustratie
- “Waking Up” – Britpopklassieker met aanstekelijk ritme
- “Line Up” – Anthemisch en ironisch, vraagtekens bij conformiteit
Het album is slechts 38 minuten lang, maar bevat 15 tracks vol strak opgewonden, kinetische energie.
Tweede album: The Menace (2000)
Na een lange onderbreking, gekenmerkt door interne spanningen, drugsmisbruik en juridische geschillen (met name plagiaatclaims van Wire), keerde Elastica terug met The Menace.
Het album laat een meer experimentele, lo-fi en elektronische richting horen, beïnvloed door de tijd die Frischmann doorbracht met het samenwerken met artiesten als M.I.A. en Damon Albarn (van Blur).
Hoogtepunten:
- “Mad Dog God Dam”
- “Hoe hij Elastica Man schreef” – Met Mark E. Smith van The Fall
- “Generator” – Een smerig, vervormd garagepunkliedje
Hoewel minder gefocust en minder warm ontvangen dan het debuut, wordt The Menace onderschat om zijn avontuurlijke kant en rauwe energie.
Live optredens en beeld
Elastica stond bekend om:
- Energieke, no-nonsense liveshows
- Hun DIY punkattitude gemengd met Britpop fashion cool
- Frischmanns indrukwekkende podiumprésence – afstandelijk, geestig en magnetisch
- Een zeldzame female-fronted band in een door mannen gedomineerde scene, vaak geprezen voor hun invloed op vrouwen in de rock
Elastica. Uit elkaar gaan en nalatenschap
- Elastica ging in 2001 uit elkaar, kort na het uitbrengen van The Menace
- Justine Frischmann verliet de muziekindustrie helemaal en werd later beeldend kunstenaar in de VS.
- Gitariste Donna Matthews stapte ook uit de muziek en werd later actief in liefdadigheidswerk
- Een korte reünie voor archiefdoeleinden vond plaats in 2017, wat geruchten deed oplaaien, maar er volgde geen volledige comeback.
Elastica. Invloed en reputatie
Hoewel ze maar twee studioalbums uitbrachten, heeft Elastica een enorme indruk achtergelaten:
- Britpop en post-Britpop indierock
- De opkomst van female-fronted gitaarbands in het Verenigd Koninkrijk en daarbuiten
- Artiesten als Yeah Yeah Yeahs, Garbage, Wet Leg en The Kills
Hun geluid vindt nog steeds weerklank in de moderne indie en punk-revival scènes, en Elastica (1995) blijft een van de meest invloedrijke debuutalbums van de jaren 1990.
Waar te beginnen
| Album | Jaar | Waarom luisteren |
|---|---|---|
| Elastiek | 1995 | Britpop-klassieker: scherp, snel en verslavend |
| De bedreiging | 2000 | Korreliger, vreemder en een tweede kijk waard |
| BBC-sessies | 2001 | Geweldig inzicht in hun live sound en vroege ontwikkeling |
Laatste gedachten
Elastica was een band die fel en snel brandde – briljant, zelfbewust en onmiskenbaar cool. Met hun mix van punk snauw, pop beknoptheid en ontevreden charme, veroverden ze de geest van hun tijd terwijl ze grenzen verlegden op het gebied van geslacht, stijl en geluid.
Voor iedereen die geïnteresseerd is in het snijvlak van punkattitude, Britpop branie en indie intelligentie, blijft Elastica essentieel, iconisch en heerlijk compromisloos.

