🎸 1.Machine Head (1972)
Kadro: Gillan, Blackmore, Glover, Lord, Paice
Öne çıkanlar: “Smoke on the Water”, “Highway Star”, “Lazy”
Neden harika?
Tartışmasız grubun magnum opus‘u olan Machine Head, Deep Purple’ın en mükemmel albümüdür. Proto-metal bir marş olan “Highway Star” ile açılır ve gelmiş geçmiş en ikonik rock şarkılarından birini sunar: “Smoke on the Water”. Blackmore’un riffleri, Jon Lord’un ağır Hammond orgu ve Ian Gillan’ın yükselen vokalleri hard rock türünü tanımlar.
🎤 2. In Rock (1970)
Kadro: Gillan, Blackmore, Glover, Lord, Paice
Öne çıkanlar: “Child in Time”, “Speed King”, “Into the Fire”
Neden harika?
Klasik Mark II kadrosunun ilk albümü olan In Rock bir niyet beyanı niteliğindeydi. Daha orkestral olan erken dönemden sonra grup agresif hard rock’a yöneldi. “Child in Time” epik bir progresif balad iken, “Speed King” ham enerjiyle patlıyor. Heavy müzik için çığır açıcıydı.
🔥 3. Burn (1974)
Kadro: Coverdale, Hughes, Blackmore, Lord, Paice
Öne çıkanlar: “Burn”, “Mistreated”, “Sail Away”
Neden harika:
David Coverdale ve Glenn Hughes‘un gelişiyle Burn yeni bir döneme damgasını vurdu. Ağırlığını kaybetmeden funk ve soul etkilerini de beraberinde getirdi. Albüme adını veren parça grubun en hızlı ve enerjik şarkılarından biri ve “Mistreated” ise bluesy bir klasik. Coverdale ve Hughes vokal dinamizmi getirdi.
🌌 4. Fireball (1971)
Kadro: Gillan, Blackmore, Glover, Lord, Paice
Öne çıkanlar: “Fireball”, “The Mule”, “Fools”
Neden Harika?
Genellikle In Rock ve Machine Head‘ in gölgesinde kalan Fireball daha deneysel ve çeşitlidir. Hard rock ile progresif eğilimleri harmanlıyor. “The Mule” ve “Fools” grubun yaratıcı bir şekilde esnediğini gösteriyor. Kataloglarında gizli bir mücevher.
⚔️ 5. Perfect Strangers (1984)
Kadro: Gillan, Blackmore, Glover, Lord, Paice
Öne çıkanlar: “Perfect Strangers”, “Knocking at Your Back Door”, “Nobody’s Home”
Neden Harika?
11 yıllık bir ayrılığın ardından Mark II kadrosu yeniden bir araya geldi ve şaşırtıcı derecede güçlü bir albüm ortaya çıkardı. “Perfect Strangers” mistisizmi modern hard rock ile harmanlayarak konserlerin vazgeçilmezi haline geldi. Bu albüm Deep Purple’ın 1980’lerde hâlâ rekabet edebileceğini kanıtladı.
🎹 6. Made in Japan (1972, Canlı Albüm)
Kadro: Gillan, Blackmore, Glover, Lord, Paice
Öne çıkanlar: “Highway Star”, “Child in Time”, “Space Truckin'”
Neden Harika?
Teknik olarak canlı bir albüm olsa da Made in Japan anılmayı hak ediyor. Grubun virtüözitesini ve doğaçlama becerilerini sergileyen bu albüm gelmiş geçmiş en iyi canlı rock albümlerinden biri olarak kabul ediliyor. Özellikle Blackmore ve Lord’un karşılıklı etkileşimi olmak üzere uzun süreli jam’ler efsanevi.
🧠 7. Purpendicular (1996)
Kadro: Gillan, Morse, Glover, Lord, Paice
Öne çıkanlar: “Sometimes I Feel Like Screaming”, “Vavoom: Ted the Mechanic”, “Loosen My Strings”
Neden harika?
Steve Morse ‘un gitarda yer aldığı ilk stüdyo albümü olan Purpendicular, Deep Purple’ı yeniden canlandırdı. Melodik, progresif ve zorlama hissettirmeden modern. Morse’un tarzı yeni dokular getirdi ve şarkı yazarlığı 90’ların deneyimli bir grubu için şaşırtıcı derecede güçlüydü.
🥀 8. Stormbringer (1974)
Kadro: Coverdale, Hughes, Blackmore, Lord, Paice
Öne çıkanlar: “Stormbringer”, “Soldier of Fortune”, “Holy Man”
Neden Harika?
Burn‘deki funk-rock karışımını devam ettiren bu albüm, soul ve R&B’ye daha da fazla eğildi. Bölücü olmasına rağmen, unutulmaz, duygusal bir balad olan “Soldier of Fortune” ile çok sevildi. Bu albüm aynı zamanda Blackmore’un Rainbow için ayrılmadan önceki son albümüdür.
🕯️ 9. Who Do We Think We Are (1973)
Kadro: Gillan, Blackmore, Glover, Lord, Paice
Öne çıkanlar: “Woman from Tokyo”, “Rat Bat Blue”, “Place in Line”
Neden Harika?
Grup için çalkantılı bir dönemde kaydedilmiş olmasına rağmen, bu albümün hala öne çıkan anları var. “Woman from Tokyo” hayranların favorisi ve albümün geri kalanı grubun blues-rock yeteneğini gösteriyor. İnişli çıkışlı ama önemli bir albüm.
🧬 10. The Book of Taliesyn (1968)
Kadro: Evans, Blackmore, Simper, Lord, Paice
Öne çıkanlar: “The Shield”, “Anthem”, “Kentucky Woman”
Neden harika?
Mark I dönemine ait bu albüm Deep Purple’ın psychedelic ve progresif köklerini gösteriyor. Neil Diamond’ın “Kentucky Woman” şarkısına yaptıkları cover ve “Anthem” gibi orijinal besteler gelecekteki ihtişama işaret ediyor. Genellikle göz ardı edilir ancak erken dönem sanatsal hırslarını gösterir.
Mansiyon Ödülleri
- Come Taste the Band (1975): Gitarda Tommy Bolin’in yer aldığı funky, duygusal ve harika anlara sahip bir albüm.
- Şimdi Ne Var?! (2013): Modern Deep Purple en iyi haliyle – olgun, atmosferik ve uyumlu.
- Rapture of the Deep (2005): Karanlık dokuları ve progresif eğilimleriyle güçlü bir Morse dönemi albümü.
- Deep Purple (1969): Üçüncü albümleri Jon Lord’un vizyonuyla tam bir orkestra parçası içeriyor: “Grup ve Orkestra için Konçerto.”
Son Düşünceler
Deep Purple’ın mirası tek bir dönemle sınırlı değildir. Mark II dizilimi (Gillan/Blackmore/Glover/Lord/Paice) kesin olarak kabul edilir, ancak Coverdale/Hughes dönemi ruh kattı ve Steve Morse dönemi gençleşme ve uzun ömürlülük getirdi.
